Die uwe Ysbeer is
terug in die Magaliesberg. Eish! Dis hittig daarso. Ysbeer het
maar
gesweet. Daar waar hy vandaan kom is nie so warm nie. Ysbeer kan
wel
berig dat Grootkloof nog so mooi soos altyd is, oeroue
sandsteenkranse en al.
Ysbeer het ook
Senna
ontmoet. Ayrton Senna? Hy mos dood. Het Ysbeer dan nou geeste
opgeroep? Nee, nee, Ysbeer het geleer van Senna die Onkruid,
oftewel
Senna Obtusifolia. Julle sien, die dinge wil mos ons klowe
vervuil.
Ons moet terugveg! Ons moet hierdie bliksems uitwis, maar ons
moet
hulle ontkant vang, net daar wanneer hulle dit nie verwag nie.
Februariemaand! Wanneer hulle nog droom van blommetjies en
peule,
gryp hulle en ruk hulle uit – hulle sal nie hulle blou lug van
hulle bruin grond daarna onderskei nie. Ysbeer sê maar net.
Nou kyk, hierdie
klub het mense wat die natuur so goed ken. Ysbeer het geleer van
klein kewertjies wat in rakswamme bly. En dié kewertjies het
sommer
parasitiese wespes saam met hulle – een hele millimeter groot!
Kruip nou op jou knieë rond om Senna te verdwelg of uitheemse
bome
af te saag en dis die goed wat jy by Ottilie leer. Priceless.
(Jy kan
ook dit nie met Mastercard koop nie).
So van wespes
gepraat, Ysbeer het simpatie met die samekomeling wat deur 'n
perdeby
op die lip gesteek is. Eina! Ysbeer dink hy moet Jan van
Riebeeck
daarvoor blameer - dit blyk die populêre tema van die maand te
wees.
Terug van daardie
meander na hierdie kwessie van interessante Magaliesberg feite.
Wie
van julle weet van al daai moerse magma wat hierdie berg op sy
sy
gedraai het? Ek is jammer, maar geen Nkandla firepool sou dit
ooit
kon stop nie. Ja-nee, Ysbeer het sommer so ad-hoc geologieles by
Christa ook gekry. Ek sê, ek sê, mens leer baie meer
interessante
dinge hier as 'n tiener wat 'n sneak preview op 'n pornkanaal
probeer
trek.
Maar hier is nou
'n
ding wat Ysbeer ook geleer het. Dié onkruiduitroeiery is 'n
wonderlike
ding. Ja, selfs meer wonderlik as die donkie. Die Bergklub kan
seker
mense betaal om dit namens ons te doen, maar arbeid kos geld.
Ons is
baie beter af om daardie geld te spaar vir ander
bewaringsprojekte –
soos om nog grond te kan koop. As ons dit self doen, dan kry ons
kans
om dele van ons grond te verken, waar ons dalk nooit andersins
op sal
uitkom nie. Dis so verve-e-e-e-lig om altyd op paadjies te loop!
'n
Bergklublib kan soveel nader aan die Moeder Natuur ook kom – reg
hierso op ons eie grond. Dis in elk geval nie sulke harde werk
as wat
mense hulle sal verbeel nie. 'n Stuk werk in die oggend, en die
middag in 'n yskoue bergpoel - what's not to like, bro? Moet nou
ook
nie die lekker kos tussen in vergeet nie. As jy nie lekker geëet
het
nie, moenie Ysbeer blameer nie – pak beter in volgende keer.
Maar so 'n dag
moet
ook aan 'n einde kom. 'n Mens moet ook maar vir die koelte en
sereniteit van Ysterhoutkloof totsiens sê.
Groete hier van die
N4 af. Ysbeer wil ook net sê: Woza next weeding weekend! (Nee,
jy
kan nie gerook raak nie, it's not that kind of trip).
