Lavandula
In lande, in tuine, staan jy
Met blomme pers, wit of geel
Jy en so vele ander in bondel of reëlSoete hemelse reuk te versprei
Ek staan in son en hard gebakte land,
My hande wat jou blare streel
Jou olie met my vingers te deël
Denkend aan 'n hemelse verband
Jy verroer die badkamer, blomstruikie
Wanneer herfs die somer oppik;
Ek jou dooie lewe uitknip
Langdurig die uitgif van aroma uit jou potpourri
Maar ek, mens wat hier staan, alleen
Nóg in son, nóg hard gebakte land
Wetend wat is gestand
'n Einde tot tyd net geleen
Wanneer die Groot Tuinier eendag my ontaard
Sal die werke van my hande,
My leeftyd se kleurvolle kante,
'n Welriekende geur op hierdie wêreld agterlaat?
No comments:
Post a Comment