'n Zoeloekoning het toevlug gevind
onder die ontmoeting van blou en krans
daar in die woude waar
sonstraal en skadu soos kinders rondbaljaar.
Majestueus het Ntendeka uitgetoorn,
die roep van die loerie beskerm
en die Skepper te verheerlik
terwyl laatmiddagson voelers oor die vallei uitstrek.
Saam met sytakke ban Sikwebezi vloei die laaste lig weg
Vuurvliegies wys die pad vir woudlopers aan.
In my gees het iets ontwaak.
Oorspronklike skrywe 14 Mei 1989