'n Donker Pad

    'n Donker Pad

  Vanaand stap ek alleen in die spore van my gedagtes
  'n poespas van realiteit, mites, wense, en verledes.
  ek vind weer die pyn van dood, 'n laaste noodkreet, 
      weerklank van bene wat breek
  ek vind die pyn van wat mag wees, dit wat ek nie weet nie
  ek sien 'n geloof dat daar altyd uitkoms sal wees

  ek sing 'n liedjie vir jou, net soos Jannie
  daar is geen vonkel in my oog
  ek sing 'n liedjie vir jou, net soos JK
  sien jou aan die ander kant
  sal jy vir my wag, vra ek, maar jy antwoord nie

  dis 'n donker pad, wat net ek kan loop
  hier is geen hotelle, geen portiers, 
      geen wit beddens om my op neer te lê nie
  hier is geen plek om te rus
  hier is net ek
  alleen

Oorspronklike skrywe 31 Desember 2004